Lou de koperslager

Lou de koperslager                                                                                                 

Lou was een ras Rotterdammer, uit laten we zeggen niet het meest ontwikkelde en maatschappelijk niveau, de tijd was dan ook anders. Wij zeiden altijd: Lou maakt een oersterke verbinding tussen twee leidingen met zeer maar dan ook zeer grove taal. Dan zal je begrijpen wat ik bedoel.

Hij was koperslager aan boord op de schepen van de Holland Amerika Lijn met name de Statendam. Hij had wat Haagse stapmaatjes die hem bij tijd en wijle flink in de zeik namen. Zo ook een keer op een snikhete dag toen we in New York aan de wal lagen. Lou was aan boord gebleven maar zijn maten hadden aan de wal een kroeg bezocht en liepen even bij Lou langs voor een afzakkertje.

Lou zat onderuit gezakt met zijn blote poten op de piep schuimen ijsbox van een koud groen buikje export bier te genieten van een bekende biermagnaat toen de Hagenezen binnenvielen om de ijsbox te verlichten van de inhoud. Ik had u al verteld van de hoge temperatuur dus al gauw begon het gezeur om de patrijspoort te openen zodat het kon doorwaaien. Dit alles in behoorlijk plat Haags, dat moet u er even bij denken.

Het duurde een tijdje voordat Lou in beweging kwam maar hij zou de Engelse sleutel ophalen. Volgens Lou was dat gereedschap zijn eigendom. Eén van de Hagenezen zou de klus effe klaren en twee buikflesjes later was de sleutel gearriveerd. Twee minuten laten hoorden we een krachtterm van jewelste waarna hij Lou mededeelde dat de sleutel in de plomp gepleurd was.

Wat we toen hoorden, daar kreeg zelfs een doorgewinterde zeeman rooie oortjes van. Na een kwartiertje het gezeur van Lou aangehoord te hebben liep de Hagenees weg om na tien minuten teug te keren in een zeiknat pak met de Engelse sleutel in zijn hand! Lou kon zijn ogen niet geloven en stond met stomheid geslagen.

We hebben het hele verhaal over het schip nog drie weken moeten aanhoren want hij kon het niet bevatten dat zijn stapmaat de sleutel had opgedoken in zo’n grote haven. Dat de Hagenees met de sleutel in zijn binnenzak even onder de douche had gestaan kwam niet in Lou zijn simpele ziel op. Maar wij hadden ons vermaak van de week er weer opzitten in een wereld zonder TV en internet.

 

Gewoon Dirk